Już w poniedziałek nasze pociechy na dobre zawitają w przedszkolnych i szkolnych salach. Tam niestety mogą na nie czekać pewne zagrożenia. Jednym z nich jest owsica.
Owsica – fakty i mity
Wbrew pozorom ta „wstydliwa” choroba stanowi sporą zagadkę dla wielu rodziców. Szacuje się, że blisko 30% z nich nie wie skąd bierze się ta choroba, jak się dokładnie objawia oraz w jaki sposób postępować, gdy dziecko zostanie nią zaatakowane. Najczęściej obwiniają za jej rozwój: zwierzęta domowe, brak higieny u innych dzieci lub też zabawę w piaskownicy. Ile w tych przekonaniach z prawdy? Otóż okazuje się, że …. niewiele. Po pierwsze – choroby tej nie przenoszą zwierzęta domowe, ponieważ owsica występuje tylko u ludzi. Po drugie – nicienie wywołujące tą chorobę bytują głównie na jedzeniu czy przedmiotach codziennego użytku lub też zabawkach. Po trzecie – owsicę mogą wywołać złe nawyki higieniczne nie tylko innych dzieci, ale i naszych własnych.
Owsica – jak rozpoznać zakażenie?
W obrębie tego zagadnienia, również królują powielane mity. Otóż, nieprawdą jest, że:
- owsiki widoczne są w kale (dopiero wtedy, gdy choroba przybrała ostrą postać);
- dziecko jest nadpobudliwe;
- występuje u niego pokrzywka.
Prawdziwe i główne objawy owsicy to przede wszystkim:
- świąd w okolicy odbytu (a u dziewczynek dodatkowo w okolicy sromu) – nasilający się i występujący głównie w nocy (wtedy nicienie są najbardziej aktywne);
- utrata apetytu;
- problemy ze snem;
- znużenie;
- apatyczność;
- nagła utrata masy ciała;
- problemy z przybieraniem na wadze.
Dodatkowo rodzice mogą zauważyć takie sygnały, jak obgryzanie paznokci czy też zgrzytanie zębami.
Owsica – w jaki sposób postępować?
Przede wszystkim nie wolno ukrywać faktu wystąpienia choroby, gdyż owsica jest zaraźliwa. Stąd też bezwzględnie należy poinformować o jej istnieniu dyrekcję palcówki, do której uczęszcza nasza pociecha. To w gestii dyrekcji i wychowawców znajduje się zapewnienie dzieciom bezpieczeństwa. Muszą więc zwrócić wtedy wzmożoną uwagę na zachowania higieniczne. Jednakże ze względu na fakt, że jest ona źle odbierana i interpretowana społecznie i chcemy oszczędzić dziecku nieprzyjemności, lepiej wziąć na czas leczenia urlop, by pozostać z pociechą w domu. Gdy choroba zaatakuje jednego z domowników, leczeniu farmakologicznemu powinno poddać się całą rodzinę! W tym celu należy podać wszystkim leki przeciwpasożytnicze oraz ochronne na śluzówkę żołądka. UWAGA! Kurację należy powtórzyć po 14dniach, aby wytruć pasożyty do samego końca. Ponadto należy:
- wyprać pościel dziecka, narzuty i koce oraz pluszaki, z którymi miało styczność;
- zdezynfekować łazienkę i toaletę;
- wprowadzić zmiany w diecie czyli zwiększyć ilość: kasz, warzyw strączkowych, kiszonek, a także włączyć do menu: czosnek i czerwone buraki;
- codziennie wymieniać piżamę i bieliznę dziecka;
- obciąć dziecku bardzo krótko paznokcie;
- podmywać miejsca intymne dziecka rano i wieczorem;
- pilnować, by dziecko myło ręce przed każdym posiłkiem.
źródło: bezowsikow.pl; madrzy-rodzice.pl; Życie na gorąco_Uwaga, problem! 05/2017; dr Miriam Stoppard „Dziecko od A do Z – Poradnik medyczny”;
grafika: pixabay.com
